Konuk Patican sayfamız, paticanlardan ve paticanseverlerden büyük ilgi görüyor. Şimdiki konuklarımız Bakırköy Yenimahalle Muhtarı Nihat Şahin ve tatlı Laksi. Laksi’den önce evde hayvan beslenmesine pek sıcak bakmayan muhtarımız, artık onu küçük kızı gibi görüyor. İşte Bakırköy’ün sevilen ve çalışkan muhtarlarından Nihat Şahin ve Laksi’nin sevgi dolu serüveni!
Evde hayvan beslenmesine karşıydım. Asla niyetim yoktu. Çünkü bence bakmak için şartlarımız uyun değildi. Herkes işe gidince evde yalnız kalıp ağlayacağını düşünürdüm. Bir de evlat gibi görülen bir canın kaybına dayanamayız diyordum. Bir arkadaşım köpeğinin ölümünden sonra kendine gelememişti, ondan çok etkilenmiştim. Derken bir akşam eve bir geldim ki, minik bir tüy yumağı beni bekliyor! Misafir zannettim. Meğer artık bizimmiş. Eşim ve oğlum bana sormadan almışlar. Önce çok tepki gösterdim. O ilk akşam ben böyle kızgınken yanıma geldi, kulaklarını dikti ve beni dinlemeye başladı. Birden sustum. Ertesi gün veterinere götürdük. Veteriner Seçkin Armutlu dedi ki, “Abi sen bu köpeği sevmiyorsun, ama o sana kendini acayip sevdirecek.” Dediği çıktı! Şimdi galiba onu en çok ben seviyorum! 
Laksi, küçük ırk bir Terrier. Yaklaşık bir yaşında. Apartman daireleri için çok uygun bir ırk. Ev ortamına kolayca alışabiliyor, insanlara karşı çok canayakın, sıcakkanlı. Onunla zaman geçirirken stresten uzaklaşıyorum, çok iyi geliyor. 
Amerika’daki kızımın da aynı cinsten bir köpeği var, ismi Luna. Luna beni görünce havlıyordu. Laksi hiç havlamıyor, evde hiç gürültü çıkarmıyor. Akşamları eve gelirken ben daha merdivenlerdeyken ayak sesimden beni tanıyor, kapıya beni karşılamaya geliyor. Ben demek mama demek! Yemeğini hep ben hazırlıyorum. Antrikotla, kıyma kavurmasıyla besliyoruz. Ben yemeğini pişirene kadar mutfaktan ayrılmıyor. Yemek işi bende, ama gece mutlaka oğlumun yatağında uyuyor.
Yemekten sonra bizimle boğuşuyor, oyuncaklarıyla oynuyor. Koridorda tek başına kafasına göre takılıyor. Dışarıya çıkmayı çok seviyor. Evde biri montunu giyince onu da dışarı çıkarsın diye havlıyor. Abisi onu kucağını alınca dünyalar onun oluyor. Günde iki kere dışarı gezmeye götürüyoruz. Evde tuvalete gitmesi gerekirse gazete kağıtlarını kullanıyor.
Laksi artık bizim vazgeçilmezimiz, neşe kaynağımız, küçük kızımız oldu. Sabahları elimi yüzümü yalayarak beni uyandırıyor, acıkınca mama istiyor, kafasını ellerimin arasına getirip kendini sevdiriyor. Her şeyi anlıyor, ama sadece konuşamıyor! Artık çok iyi anlaşıyoruz. Birbirimizi çok seviyoruz.
[zombify_post]
0 Yorum